یـه دانشـجوی موفـق و واقعـی، همیشـه از تـک تـک لحظاتـش بایـد بـه بهتریـن نحـو اسـتفاده کنـه. مثـلاً بیـن همـه کلاس هـا یـه دوری تـوی دانشـگاه بزنـه ببینـه چـه خبـره ، حتمـا از بوفـه هـا بـه صـورت دوره ای اسـتفاده کنـه، به دنبـال سـوژه واسـه خنـده باشه و….
تـو بـه عنـوان یـه دانشـجو، موظفـی کلاسـی کـه اسـتاد حضـورغیـاب نمی کنـه رو بپیچونـی، اصـلاً اسـتادی کـه بـدون لیسـت میـاد سـر کلاس اسـتاد نیسـت، فرشـته اسـت، یـه موهبـت الهیـه، حسـابی قـدرش رو بـدون. تـو بـه عنـوان یـه دانشـجوی واقعـی و آینـده سـاز ایـن مملکـت و سـرباز ایـن مـرز و بـوم نسـبت بـه خـودت مسـئولی؛ یعنـی مدیونـی اگـه گرسـنه باشـی و بوفـه نـری، حتـی وسـط کلاسـت . از هرچــه بگذریــم، ســخن علــم خوش تر اســت، کلا تــو وظیفــه ی اصلیــت، جوییــدن دانشــه کــه راه و روش خــاص خــودش رو داره . طبــق تحقیقــات جمعـی از دانشـجویان صاحـب نظـر، درس خونـدن در طـول تـرم، عملـاً هیـچ کاربـردی نخواهـد داشـت؛ فقـط وفقـط شـب امتحـان تأثیـرگـذاره از طرفـی تجربـه ی همـون دانشـجویان صاحـب نظـر، ثابـت میکنـه شـب امتحـان همیشـه بایـد یـه اتفـاق خاصـی بیفتـه، اصـلا ردخـور نـداره و ایـن فقـط یـه گزینـه پیـش پـای تـو میـذاره، تـوکل به خـدا والبتـه بـه بنـده خـدا!!! از قدیـم الایام گفتـن، امتحـان بـدون تقلـب بـه چـه مانـد ؟ بـه زنبـور بـی عسـل…
لـذا درایـن راسـتا، همـواره بـه مشـورت در تمامـی مراحـل زندگـی تأکیـد شـده و چـه مرحلـه ای مهـم تـر از امتحانـات کـه بـه مـرور زمـان و تمریـن و ممارسـت بسـیار و بـه حـول قـوه ی الهـی مهـارت هـای لازم را در ایـن عرصـه ی مهـم کسـب مـی نمایـی .بعـد از اینکـه مرحلـه ی امتحانـات رو بـا موفقیّـت چشـمگیر پشـت سـر گذاشـتی ، قسـمت اصلـی کار شـروع میشـه؛ توصیـه میکنـم آمـار دقیقـی از موقعیـت جغرافیایـی همـه ی اسـاتید داشـته باشـی . ایـن از ویژگـی هـای یـک دانشـجوی واقعیـه کـه پیگیـری، همّـت و پشـتکارت رو ثابـت میکنـه و خـودت یـه روزی خـوب می فهمـی تـا چـه انـدازه ایـن توصیـه، تـوی زندگـی و آینـده ات تأثیـر گـذاره.
و امـا آخریـن و اصلـی تریـن ویژگـی یـک دانشـجوی واقعـی، اینـه کـه نـذاره تحـت هیـچ شـرایطی معدلـش از 12 تجـاوز کنـه، اصـلاً بارهـا تاکیـد شـده بـه ایـن موضـوع .
یـه دانشـجوی واقعـی همیشـه بایـد افتـاده باشـه و فروتنـی رو سـرلوحه ی کارای خـودش قـرار بـده . اینـم بگـم لذّتـی کـه در مشـروطی هسـت توشـاگرد اول شـدن نیسـت ، از مـا گفتـن.
در پایـان، مـن بـه عنـوان یـه دانشـجوی واقعـی، بـه تـو دوسـت عزیـزم توصیـه میکنـم، ایـن مقالـه رو نگـه داری و آخـر تـرم یـک بـار دیگـه بخونیـش. هـم ببینـی تـا چـه حـد تـوی ایـن راه موفـق بـودی و هـم بفهمـی دانشـجوی واقعـی بـودن چیـزی غیـر از ایـن هسـت یـا نـه ؟
نظرات