با شروع هر کسب‌و‌کار تازه‌ای، دیر یا زود با مفهومی به نام ریسک مواجه می‌شویم که مانند یک زنگ هشدار در گوش ما به صدا در می‌آید اما واقعیت این است که گاهی تصمیماتی که ریسک بیشتری دارند؛ نتیجه بهتری را به دنبال خواهند داشت.
اما چگونه می‌توان ریسک را مدیریت کرد تا کمترین آسیب را برای ما به ارمغان بیاورد؟
۱-انتقال ریسک: گاهی لازم است که طی یک قرارداد؛ بخش دیگری ریسک را بر عهده بگیرد.
بیمه کردن نمونه‌ای از انتقال ریسک به صورت یک قرارداد کتبی می‌باشد. این قرارداد‌ها می‌تواند به صورت کلامی نیز ریسک را واگذار کند.
گاهی هم انتقال ریسک بدون امضا کردن قرارداد صورت می‌گیرد. پذیرش جمعی ریسک یعنی تحمل ریسک توسط گروه یا توزیع و انتقال ریسک میان اعضای گروه؛ یکی از انواع انتقال ریسک است که در تمامی طبقات جامعه جای می‌گیرد.
۲-اجتناب از ریسک: این استراتژی را حتما همه‌ی ما یک بار تجربه کرده‌ایم. اجتناب از ریسک یعنی انجام ندادن فعالیتی که باعث ریسک می‌شود.
البته این نکته هم باید مورد توجه قرار گیرد که اجتناب از ریسک همچنین می‌تواند به معنای اجتناب از سود‌آوری‌های بالقوه ای باشد که به واسطه‌ی پذیرش آن ریسک حاصل می‌شود.
۳-کاهش ریسک: استراژی کاهش، یعنی به کارگیریشیوه‌هایی که باعث کاهش شدت زیان می‌شود. به عنوان مثال می‌توان به کپسول‌های آتش‌نشانی اشاره کرد که ریسک زیان ناشی از آتش را کاهش می‌دهد. البته انتخاب روش کاهش ریسک و در نظر گرفتن ریسک این استراتژی هم بسیار حائز اهمیت است. گاهی خسارات ناشی از آب در استفاده از کپسول‌های آتش‌نشانی عامل بازدارنده‌ای برای انتخاب این استراتژی می‌باشد.
۴-پذیرش ریسک: استراتژی پذیرش یا قبول زیان احتمالی، برای ریسک‌های کوچک می‌تواند قابل قبول باشد. علاوه بر آن کلیه ریسک‌هایی که قابل اجتناب یا انتقال نباشند؛ ضرورتا قابل پذیرش هستند. مانند ریسک‌هایی که خیلی بزرگ هستند و محافظت در مقابل آن‌ها امکان پذیر نیست و حتی شاید پرداخت هزینه‌ی بیمه‌ی آن‌ها ممکن نباشد. جنگ مثال مناسبی برای پذیرش ریسکی بزرگ و غیر قابل اجتناب است.
نظرات